خطبه صد و سوم:پیامبر و فضیلت خویش
ره آورد بعثت پیامبر (ص) پس از ستایش پروردگار، همانا خداوند سبحان، حضرت محمد (ص) را مبعوث فرمود، در روزگارانى که عرب کتابى نخوانده و ادعاى وحى و پیامبرى نداشت پیامبر اسلام (ص) با یارانش به مبارزه با مخالفان پرداخت تا آنان را به سرمنزل نجات کشاند، و پیش از آنکه مرگشان فرا رسد آنان را به رستگارى رساند، با خستگان مدارا کرد، و شکسته حالان را زیر بال گرفت تا همه را به راه راست هدایت کرد، جز آنان که راه گمراهى پیمودند، و در آنها خیرى نبود همه را نجات داد، و در جایگاه مناسب رستگارى، استقرارشان بخشید، تا آنکه آسیاب زندگى آنان به چرخش درآمد، و نیزه شان تیز شد. به خدا سوگند! من در دنباله آن سپاه بودم، تا باطل شکست خورد و عقب نشست، و همه رهبرى اسلام را فرمانبردار شدند، در این راه هرگز ناتوان نشدم، و نترسیدم، و خیانت نکردم، و سستى در من راه نیافت به خدا سوگند! درون باطل را مى شکافم تا حق را از پهلویش بیرون کشم.
