خطبه نود و هفتم:در ستم بنى امیه

خبر از ستمگرى و فساد بنى امیه سوگند به خدا! بنى امیه چنان به ستمگرى و حکومت ادامه دهند که حرامى باقى نماند جز آنکه حلال شمارند، و پیمانى نمى ماند جز آنکه همه را بشکنند، و هیچ خیمه و خانه اى وجود ندارد جز آنکه ستمگارى آنان در آنجا راه یابد، و ظلم و فسادشان مردم را از خانه ها کوچ دهد، تا آنکه در حکومتشان دو دسته بگریند.

دسته اى براى دین خود که آن را از دست داده اند، و دسته اى براى دنیاى خود که به آن نرسیده اند، و یارى خواستن یکى از دیگرى، چون یارى خواستن برده از ارباب خویش است که در حضور ارباب اطاعت دارد و در غیبت او بدگویى مى کند. در حکومت بنى امیه هر کس به خدا امیدوارتر باشد بیش از همه رنج و مصیبت ببیند، پس اگر خداوند عافیت و سلامتى بخشید، قدرشناس باشید و اگر به بلا و گرفتارى مبتلا گشتید، شکیبا باشید که سرانجام، پیروزى با پرهیزکاران است.