خطبه هشتاد و نهم:در بیان صفات خداوندى
خداشناسى سپاس خداوندى را، بى آنکه دیده شود شناخته شده، و بى آنکه اندیشه اى به کار گیرد آفریننده است، خدایى که همیشه بوده و تا ابد خواهد بود، آنجا که نه از آسمان داراى برجهاى زیبا خبرى بود، و نه از پرده هاى فرو افتاده اثرى به چشم مى خورد، نه شبى تاریک و نه دریایى آرام، نه کوهى با راههاى گشوده، نه دره اى پر پیچ و خم، نه زمین گسترده، و نه آفریده هاى پراکنده وجود داشت. خدا پدیدآوردنده پدیده ها و وارث همگان است، خداى آنان و روزى دهنده ایشان است، آفتاب و ماه به رضایت او مى گردند که هر تازه اى را کهنه، و هر دورى را نزدیک مى گردانند.
خدا، روزى مخلوقات را تقسیم کرد، و کردار و رفتارشان را برشمرد، از نفسها که مى زنند، و نگاههاى دزدیده که دارند، و رازهایى که در سینه ها پنهان کردند. و جایگاه پدیده ها را در شکم مادران پشت پدران تا روز تولد و سرآمد زندگى و مرگ، همه را مى داند. اوست خدایى که با همه وسعتى که رحمتش دارد بر دشمنان سخت است و با سختگیرى که دارد رحمتش همه دوستان را فرا گرفته است، هر کس که با او به مبارزه برخیزد بر او غلبه مى کند، و هر کس دشمنى ورزد هلاکش مى سازد، هر کس با او کینه و دشمنى ورزد تیره روزش کند، و بر دشمنانش پیروز است، هر کس به او توکل نماید او را کفایت کند، و هر کس از او بخواهد، مى پردازد، و هر کس براى خدا به محتاجان قرض دهد وامش را بپردازد، و هر که او را سپاس گوید، پاداش نیکو دهد.
اندرزهاى حکیمانه بندگان خدا، خود را بسنجید قبل از آنکه مورد سنجش قرار گیرید، پیش از آنکه حسابتان را برسند حساب خود را برسید، و پیش از آنکه راه گلو گرفته شود نفس راحت بکشید، و پیش از آنکه با زور شما را به اطاعت وادارند، فرمانبردار باشید، بدانید همانا آن کس که خود را یارى نکند و پنددهنده و هشداردهنده خویش نباشد، دیگرى هشداردهنده و پنددهنده او نخواهد بود.
