خطبه هفتادم:در نکوهش مردم عراق

علل نکوهش اهل عراق پس از ستایش پروردگار! اى مردم عراق! همانا شما به زن باردارى مى مانید که در آخرین روزهاى باردارى جنین خود را سقط کند، و سرپرستش بمیرد، و زمانى طولانى بى شوهر ماند، و میراث او را خویشاوندان دور غارت کنند. آگاه باشید! من با اختیار خود به سوى شما نیامدم بلکه به طرف دیار شما کشانده شدم، به من خبر دادند که مى گویید على دروغ مى گوید!! خدا شما را بکشد، به چه کسى دروغ روا داشته ام؟ آیا به خدا دروغ روا داشتم؟ در حالى که من نخستین کسى هستم که به خدا ایمان آوردم، یا بر پیامبرش؟ من اول کسى بودم که او را تصدیق کردم! نه به خدا هرگز!! آنچه گفتم واقعیتى است که شما از دانستن آن دورید، و شایستگى درک آن را ندارید، مادرتان در سوگ شما زارى کند واى، واى، سردهد. پیمانه علم را بر شما رایگان بخشیدم، اگر ظرفیت داشته باشید. و به زودى خبر آن را خواهید فهمید.