خطبه چهل و نهم:صفات خداوندى

خداشناسى ستایش خداوندى را سزاست که از اسرار نهانها آگاه است، و نشانه هاى آشکارى در سراسر هستى بر وجود او شهادت مى دهند، هرگز برابر چشم بینندگان ظاهر نمى گردد، نه چشم کسى که او را ندیده مى تواند انکارش کند، و نه قلبى که او را شناخت مى تواند مشاهده اش نماید، در والایى و برترى از همه پیشى گرفته، پس از او برتر چیزى نیست، و آنچنان به مخلوقات نزدیک است که از او نزدیکتر چیزى نمى تواند باشد. مرتبه بلند او را از پدیده هایش دور نساخته، و نزدیکى او با پدیده ها، او را مساوى چیزى قرار نداده است. عقلها را بر حقیقت ذات خود آگاه نساخته، اما از معرفت و شناسایى خود باز نداشته است. پس اوست که همه نشانه هاى هستى بر وجود او گواهى مى دهند و دلهاى منکران را بر اقرار به وجودش واداشته است، خدایى که برتر از گفتار تشبیه کنندگان و پندار منکران است