خطبه سی و سوم:در راه جنگ اهل بصره
(به هنگام عزیمت به شهر بصره، جهت جنگ با ناکثین فرمود) (ابن عباس مى گوید در (سرزمین ذى قار) خدمت امام رفتم که داشت کفش خود را پینه مى زد، تا مرا دید، فرمود: قیمت این کفش چقدر است؟ گفتم بهایى ندارد. فرمود: به خدا سوگند، همین کفش بى ارزش نزد من از حکومت بر شما محبوب تر است مگر اینکه حقى را با آن بپا دارم، یا باطلى را دفع نمایم. آنگاه از خیمه بیرون آمد و براى مردم خطبه خواند) آثار بعثت پیامبر اسلام همانا خداوند هنگامى محمد (ص) را مبعوث فرمود که هیچ کس از عرب، کتاب آسمانى نداشت، و ادعاى پیامبرى نمى کرد، پیامبر (ص) مردم جاهلى را به جایگاه کرامت انسانى پیش برد و به رستگارى رساند، که سرنیزه هایشان کندى نپذیرفت و پیروز شدند و جامعه آنان استحکام گرفت. ویژگیهاى نظامى و اخلاقى امام على (ع) به خدا سوگند! من از پیشتازان لشگر اسلام بودم تا آنجا که صفوف کفر و شرک تار و مار شد، هرگز ناتوان نشدم، و نترسیدم، هم اکنون نیز همان راه را مى روم، پرده باطل را مى شکافم تا حق را از پهلوى آن بیرون آورم. شکوه از فتنه گرى قریش مرا با قریش چه کار، به خدا سوگند، آن روز که کافر بودند با آنها جنگیدم، و هم اکنون که فریب خورده اند، با آنها مبارزه مى کنم، دیروز با آنها زندگى مى کردم و امروز نیز گرفتار آنها مى باشم. به خدا سوگند! قریش از ما انتقام نمى گیرد جز به آن علت که خداوند ما را از میان آنان برگزیده و گرامى داشت، ما هم آنان را در زندگى خود پذیرفتیم، پس چنان بودند که شاعر گفته است. (به جان خودم سوگند، هر صبح از شیر صاف نوشیدى. و سرشیر و خرماى بى هسته خوردى. ما این مقام و عظمت را به تو بخشیدیم در حالى که بلند مرتبت نبودى و در اطراف تو با سواران خود تا صبح نگهبانى دادیم و تو را حفظ کردیم)
